Klínískar rannsóknir

Glúkósabreytingar í blóðvökva eftir máltíð á tímapunktum 0,5 til 3 klukkustunda voru augljóslega minni hjá sjúklingum sem fengu sprautu en þeim sem fengu lyfjapenna (P<0,05).Plasmainsúlínmagn eftir máltíð var áberandi hærra hjá sjúklingum sem fengu þota en hjá þeim sem fengu lyfjapenna (P<0,05).Flatarmál undir glúkósaferilnum hjá sjúklingum sem fengu lyfjapenna jókst marktækt samanborið við þá sem fengu þotu (P<0,01).Virkni insúlínsprautunnar við meðhöndlun sykursýkissjúklinga af tegund 2 er augljóslega betri en insúlínpenninn við að stjórna blóðsykri og insúlínmagni.

Þessi rannsókn er gerð til að kanna virkni insúlínsprautugjafa og insúlínpenna við meðferð á sykursýki af tegund 2.Sextíu sjúklingar með sykursýki af tegund 2 voru meðhöndlaðir með hraðvirku insúlíni (venjulegu insúlíni) og insúlínhliðstæðu (insúlín aspart) með því að nota þotusprautuna og pennann í 4 prófunarlotum í röð.Styrkur glúkósa og insúlíns í blóði eftir máltíð var mældur með tímanum.Svæði undir ferlum glúkósa og insúlíns voru reiknuð út og virkni tveggja inndælingaraðferða við meðferð sykursýki var borin saman.Regluleg gjöf insúlíns og aspartinsúlíns með þotusprautunni sýndi marktæka lækkun á styrk glúkósa í plasma samanborið við lyfjapennainndælinguna (P<0,05).Glúkósabreytingar í blóðvökva eftir máltíð á tímapunktum 0,5 til 3 klukkustunda voru augljóslega minni hjá sjúklingum sem fengu sprautu en þeim sem fengu lyfjapenna (P<0,05).Plasmainsúlínmagn eftir máltíð var áberandi hærra hjá sjúklingum sem fengu þota en hjá þeim sem fengu lyfjapenna (P<0,05).Flatarmál undir glúkósaferilnum hjá sjúklingum sem fengu lyfjapenna jókst marktækt samanborið við þá sem fengu þotu (P<0,01).Virkni insúlínsprautunnar við meðhöndlun sykursýkissjúklinga af tegund 2 er augljóslega betri en insúlínpenninn við að stjórna blóðsykri og insúlínmagni.Tilraunagögnin sýndu að blóðsykursstjórnun eftir máltíð innan 2 klukkustunda með því að nota nálarlausa inndælingartæki var betri en hefðbundin nálsprautuaðferð.